Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Rhynchostegium megapolitanum & Salix caprea

fotò
fotò
Long-bè-de-vilasso

Rhynchostegium megapolitanum

Brachytheciaceae

Nom en français : Long-bec-de-ville .

Descripcioun :
Aquelo mousso pluroucarpo de taio mejano trachis en tepiero molo pulèu verdo-jaunastro e esbrihanto sus la sablo, lou sòu roucaious bagna e la ligno pourido. Se rescontro tambèn sus li bord di camin e li vièii muraio de vilo. Se recounèis subretout à si fueio redouno à la baso e que devènon pounchudo subretout aquéli pas ramealo. La costo larjo de 0,05 mm disparèi devers li 3 part 2 de la fueio. Se li celulo basalo soun en reitanglo, aquéli dóu mitan soun en long emé li bout en bisèu. L'urno èi pulèu ourizoutalo e curvo, couifado pèr un tapadou loungamen roustra (fotò). La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.

Usanço :
Se pòu engana emé d'àutri mousso pluroucarpo dóu meme gènre e di gènre proche.

Port : Pluroucarpo
Taio : 2 à 10 cm
Fueio : 1,8 à 2,2 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Rhynchostegium
Famiho : Brachytheciaceae


Ordre : Hypnales

Coulour de la flour :
Petalo : 1,5 à 3 cm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido : Ivèr

Sòu : Ca Si
Autour basso e auto : 10 à 1800 m
Aparado : Noun
Desèmbre à mars

Liò : Sablo - Sòu roucaious - Camin - Ligno pourido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mieterrano e Oulartico
Ref. sc. : Rhynchostegium megapolitanum (Blandow ex F.Weber & D.Mohr) Schimp., 1852 (= Eurhynchium megapolitanum (Blandow ex F.Weber & D.Mohr) Milde, 1869 = Brachythecium cardotii H.Winter, 1914 )

fotò
fotò
Amarinas

Salix caprea

Salicaceae

Àutri noum : Gourret, Gourrié, Gourro.

Noms en français : Saule marsault, Saule des chèvres.

Descripcioun :
L'amarinas es un aubret o un pichot aubre (fin qu'à 8 m d'aut) gaire coumun au nostre aleva au levant de Prouvènço. Se recounèis à si fueio larjo, verdo dessubre e pelouso, blanco, dessouto. Quouro es un aubret se pòu engana emé l'orle, Salix cinerea mai pèr aquéu si fueio soun larjo vers lou bout alor que pèr l'amarinas, lou mai larg s'atrobo au mitan. En mai d'acò l'orle èi pelut sus li ramo. Coumpara emé l'orle.

Usanço :
Lou bos, dur, servié pèr la fabricacioun d'óutis pèr lou travai di champ : dènt de rastèu, palissoun, poustèu... Tóuti li rusco de sause caupon de salicino que douno d'acide salicilì dins lou cors, ço qu'ajudo à abeissa li fèbre.

Port : Aubre
Taio : 1,5 à 8 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Salix
Famiho : Salicaceae


Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 5 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Ribiero - Bos umide
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Salix caprea L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
RR
RR
RR
R
C
CC
R

Rhynchostegium megapolitanum & Salix caprea

C
C
R
C
R
RR
R
ges

Coumpara Long-bè-de-vilasso emé uno autro planto

fotò

Coumpara Amarinas emé uno autro planto

fotò